Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011



ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΠΏΣ ΘΑ ΞΕΚΛΕΙΔΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
       Είναι τραγική η εικόνα που παρουσιάζουν τα περισσότερα  σχολεία της Β΄ θμιας  Εκπαίδευσης στη χώρα μας. Μαθητές  που  περιτριγυρίζουν στους δρόμους όλη τη μέρα, γονείς σε πλήρη άγνοια για το μέλλον των εξελίξεων , καθηγητές παροπλισμένοι πίσω από κλειστές πόρτες, η πολιτεία ανύπαρκτη για να λάβει μέτρα περιφρούρησης των σχολικών μονάδων και δη του δημόσιου βίου
        «Μετά φόβου θεού» πλησιάσαμε χτες για μια κουβέντα τους μαθητές που βρίσκονταν στο προαύλιο του  …Γυμνασίου Αργυρούπολης.
        Τα παιδιά σαν κυνηγημένα πήγαιναν από εδώ και από εκεί με ένα καφέ στο χέρι ,ένα σκάκι στα γόνατα για ναδιώξουν το άγχος.
        Μας περικύκλωσαν για να δουν τι θέλαμε και να ακούσουν
Αγωνία, απογοήτευση , φόβοςήταν τα κυρίαρχα συναισθήματα .
        Στεκόμασταν μπροστά στη θέα του «κλειστού σχολείου» και η   κουβέντα μας να μεταπείσει αυτούς τους μαθητές να εγκαταλείψουν την ιδέα της κατάληψης που σε τελευταία ανάλυση πάει κόντρα στα δικά τους συμφέροντα  δε φαινόταν καθόλου να πηγαίνει στο βρόντο ,αφού και τα ίδια τα παιδιά το έχουν ανάγκη.
        Ως γονέας και ως εκπαιδευτικός έχω αισθανθεί αγανάκτηση , τρομερή πλήξη καθώς και ανασφάλεια που βλέπω τα παιδιά να βρίσκονται σε πλήρη αποπροσανατολισμό , διότι είναι ακόμη ανήλικοι και ως γονείς εμείς είμαστε  υπεύθυνοι για τη σωματική και ψυχική τους ακεραιότητα.
        Η ανησυχία μεγαλώνει λόγω του ότι δεν μπορούμε να έχουμε τον έλεγχο των  μετακινήσεων τους επειδή είναι μακρύς ο χρόνος απουσίας μας λόγω δουλειάς.
        Όμως δεν παύει να μας απασχολεί και δεν μας αφήνει καθόλου αδιάφορους το γεγονός ότι το σχολείο δεν μπορεί να λειτουργήσει για όλα τα παιδιά με τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να καλύψει τις πνευματικές και κοινωνικές τους ανάγκες .
        Γι΄ αυτό καλούμε όλους τους φορείς , γονείς και κηδεμόνες ,καθηγητές και προϊσταμένους της Εκπαίδευσης και του Δήμου , ακόμη και την Εισαγγελική Αρχή να παρέμβουν και να ασκήσουν κάθε «δικαίωμα» να ανοίξουν και να λειτουργήσουν τα σχολεία για όλους  τους μαθητές με το «έμψυχο υλικό» που υπάρχει για να μη χαθεί κι άλλος χρόνος

Η γνώση και η πληροφορία  τη δική μας χρειάζεται μόνο  τη σκέπη του μυαλού μας για να αναπτυχθεί.
        Ας αφήσουμε τα σχολειά ανοικτά στο μέλλον των νέων ανθρώπων , διότι η σιωπή σε αυτή την περίπτωση δεν είναι χρυσός και όταν όλοι σωπαίνουν στο τέλος έρχεται  κάποια δυσάρεστη ανατροπή .
        Εκπαιδευτικοί και γονείς με ειλικρίνεια ας αγκαλιάσουμε το πρόβλημα και από μια κοινή συμμαχία ενημέρωσης και επικοινωνίας ας προσπαθήσουμε να δώσουμε πρώτα στα παιδιά να καταλάβουν ότι χρειάζονται καινούριες ιδέες και γνώσεις για να προχωρήσουν.
        Η αγωνιστική τους διάθεση μπορεί να καλλιεργηθεί μετά το πέρας  των μαθημάτων ,με «μηνύματα-συνθήματα»,  με εκδηλώσεις, με εκθέσεις διαμαρτυρίας και ότι άλλο η δική τους έμπνευση και φαντασία επιτρέπει.
        Δεν είναι λύση μια βαριά κλειδαριά στην πόρτα του σχολείου , ούτε ένας κάδος ανακύκλωσης για οχύρωμα. Δυστυχώς , έτσι «κλειδώνεται το πρόβλημα» και στήνεται μια «κάλπη» για ανακυκλούμενες συμπεριφορές.
        Οι εκπαιδευτικοί που έχουν τη δύναμη και την επινοητικότητα ας δουν το πρόβλημα από κοινού με τη Διεύθυνση του σχολείου  και ας μεριμνήσουν με αντισταθμιστικά μέτρα να ικανοποιήσουν τις ανάγκες και επιθυμίες των μαθητών τους (επισκέψεις, εκδηλώσεις, δραστηριότητες ).
        Ως γονείς ας παροτρύνουμε τα παιδιά να συμμετέχουν όλα στη σχολική ζωή με πραγματικό ενδιαφέρον ,  συνεργατικότητα και προοπτική.
        Εξάλλου τα μαθητικά τα χρόνια είναι ή μπορούν  να γίνουν τα καλύτερα αφού τα παιδιά έχουν ήδη διαμορφώσει άποψη σε πολλά θέματα , έχουν σχηματίσει ομάδες που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και μπορούν να παίρνουν υγιείς πρωτοβουλίες.
        Σε κάθε άλλη περίπτωση τα οδηγούμε στον ολοκληρωτισμό και στην απομόνωση και είναι αυτό το χειρότερο πλήγμα για την κοινωνία του αύριο.
        Οι Δημοτικές αρχές ας δουν με συμπάθεια το έργο των εκπαιδευτικών και τις ευθύνες και τα χρέη των νοικοκυριών και ας περιφρουρήσουν τη δημόσια περιουσία με κάθε θεμιτό τρόπο.
        Χωρίς σχολειά δεν υπάρχει μέλλον για τη χώρα.
        Η γνώση είναι δύναμη και τα σχολεία είναι οι θεματοφύλακες του μέλλοντος. 
Α.Π.