Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ...40 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ!


Ακολουθεί μια προσέγγιση για μικρά παιδιά...
και μία για μεγάλα παιδιά!


Παραμύθι …
Πριν από αρκετά χρόνια εμφανίστηκε στην Αθήνα ένας Δράκος , που είχε πύρινη γλώσσα και σιδερένια γροθιά!
Ήταν άνοιξη !Απρίλης !
Μια νύχτα , ο Δράκος κατάφερε να κοιμίσει τη Δημοκρατία για επτά χρόνια! Την μετέφερε σ΄ ένα
μακρινό νησί και την έκλεισε σ΄ ένα κελί!
Όλοι οι άνθρωποι κλε
ίστηκαν στα σπίτια τους και κρυβόντουσαν , γιατί φοβόντουσαν να μιλήσουν και στον γείτονά τους ακόμη!
Όμως οι Νέοι εκείνης της εποχής που ήθελαν να ξυπνήσει η Δημοκρατία και να κυβερνήσει τη χώρα δεν άντεχαν και ξεσηκώθηκαν με φωνές και συνθήματα!
Ήταν φθινόπωρο ,Νοέμβρης μήνας και πολλοί κλείστηκαν στο «Μεγάλο το σχολειό»! Και ήρθαν κι άλλοι , κι έγιναν όλοι σύντροφοι και έδιωξαν μακριά τον Δράκο! Τον κλείδωσαν σ ΄έναν ψηλό πύργο στον Κορυδαλλό και όταν τα θυμάται όλα αυτά σείεται η γη κάτω από τα πόδια του. Και κάθε χρόνο φυτρώνει ένα κόκκινο γαρύφαλλο που το πλέκουμε στεφάνι ,ψηλώνει και στολίζει το Ουράνιο Τόξο !

Ποίημα


Η εξόριστη Δημοκρατία
Μια φορά κι ένα καιρό ,όπως λεν στα παραμύθια
ένας δράκος φοβερός με άγρια φωνή και νύχια
γεννήθηκε, παιδιά , με όλο το κακό στα μύχια.

Πέρασε η επταετία και στον ύπνο τον βαθύ
έπεσε η Δημοκρατία χωρίς να μπορεί να σηκωθεί!
Πω ,πω φόβος , πανικός, σκοτεινιά ,φοβέρα
δεν ετόλμησε κανείς να πει μια καλημέρα!

Με φωνές και βουητά οι νέοι δίχως κινητά
μηνύματα αντάλλαξαν απανωτά
κι όλοι
στους σταθμούς και στα κάγκελα  μενωμένοι 
  «για τη Δημοκρατία» ,φώναζαν «είμαστε γεννημένοι»!

Τα χρόνια όμως περνούσαν
κι οι άνθρωποι πεινούσαν.
Κάποιοι κιόλας απεργούσαν,
όμως όλοι το ίδιο λαχταρούσαν!

Ψωμί ,παιδεία ,ελευθερία
και συνεχιζόταν καιρό η απεργία.
Μέρες πολλές κλεισμένοι, εργάτες ,διαβασμένοι
φωνάζαν στο λαό «από δω, από δω ,στο Μεγάλο το σχολειό»!

Πολύ καιρό πονούσαν,
τον δράκο βαρυγκωμούσαν
Λίγοι όμως τολμούσαν!
Σκέτη ψυχρολουσία αυτή η Δικτατορία!

Μια νύχτα χωρίς φως
άστραψε κεραυνός!
Ριπές παντού ακουστήκαν,
τα κάγκελα ριχτήκαν
και τα τανκ στο Πολυτεχνείο μπήκαν!

Πολλοί τραυματιστήκαν
κι άλλοι πολλοί χαθήκαν !
Και τη δημοκρατία ξανά παραδεχτήκαν!

Όπου φωνή ακούσεις ,του Δράκου βρυχηθμό,

περίμενε στο τέλος «λαϊκό ξεσηκωμό!